Ostatnio Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów kontrolował stacje narciarskie – w sumie zbadał 31 stacji w Małopolsce i na Podkarpaciu. Większość z nich posługiwała się różnego rodzaju karnetami (karty magnetyczne z kodami paskowymi, papierowymi lub karty chipowe), które uprawniały do korzystania z wyciągów w ściśle określonym czasie. Zawierały one dane o liczbie zakupionych przejazdów lub były ładowane punktami.
UOKiK twierdzi, że narciarze, którzy nie wykorzystają wszystkich wykupionych przejazdów lub zostaną im na karnecie punkty, powinni otrzymać od stacji narciarskiej proporcjonalny zwrot części zapłaconej kwoty. Zaznacza przy tym, że decydując się na korzystanie z wyciągów narciarskich, klient nie ma możliwości negocjowania postanowień umowy, którą nawiązuje, wykupując przejazdy. Przyjmuje on określone np. w regulaminie lub cenniku zasady obowiązujące na terenie stacji narciarskiej.
Narciarze to przecież też konsumenci – zatem oprócz obowiązku płacenia za jeżdżenie mają też swoje prawa, które precyzyjnie określają przepisy. Dlatego regulaminy i cenniki traktuje się jako wzorce umowne, a ich postanowienia można badać, szukając niedozwolonych klauzul umownych.
Często jednak pojawiają się zapisy mówiące o tym, że narciarzowi nie przysługuje odzyskanie pieniędzy za niewykorzystane punkty na karnetach w razie rezygnacji z dalszej jazdy na wyciągu. W co trzecim regulaminie znajdują się postanowienia, które uniemożliwiają konsumentowi zwrot pieniędzy za niewykorzystany karnet w sytuacji, gdy pogorszą się warunki atmosferyczne – np. z powodu śnieżycy korzystanie ze stoku jest w ogóle niemożliwe. Podobnie, gdy narciarz ulegnie wypadkowi na stoku i nie wykorzysta opłaconych zjazdów. W regulaminach pojawiają się również określenia nieprecyzyjne, które mogą być dowolnie interpretowane przez przedsiębiorcę. Przykładowo zapisy, zgodnie z którymi zwrot biletów może nastąpić w wyjątkowych sytuacjach za zgodą kierownika kolei lub mechanika.
Tymczasem, zgodnie z art. 385 pkt 12 kodeksu cywilnego, niedozwolone są postanowienia, które wyłączają obowiązek zwrotu uiszczonej zapłaty za świadczenie niespełnione w całości lub w części, gdy konsument rezygnuje z zawarcia umowy lub jej wykonania. Dlatego niemożliwość odzyskania pieniędzy za niewykorzystane wjazdy lub punkty można potraktować jako niedozwoloną klauzulę umowną.
Niewykorzystanie punktów oznacza, że konsument wypowiada umowę i tym samym nabywa uprawnienie do zwrotu części świadczenia spełnionego wcześniej w całości - zaznacza UOKiK w swoim raporcie o narciarzach. Zwykle bowiem klient nie jest w stanie przewidzieć - kupując karnet - wszystkich okoliczności, które wpłyną na liczbę rzeczywiście wykorzystanych zjazdów, bo zależy to np. od pogody, wydarzeń na trasie narciarskiej, kolejki do wyciągu itp.
Źródło: Rzeczpospolita i Gazeta Prawna – 5.02.2007 r.
| 
